Testament [2]

Testament [2]

Testament, letzte Willensverordnung, mit Erbeseinsetzung, deßhalb unterschieden vom Vermächtniß ohne Erbeinsetzung (Codicill, Legat). Die Befähigung, ein T. zu errichten od. als T. serbe eingesetzt zu werden (testamentifactio activa et passiva) hängt in der Regel von der Rechtsfähigkeit überhaupt ab. Ohne die sehr begränzten Enterbungsgründe (Lebensnachstellung, grobe Injurie, wüstes oder verbrecherisches Leben) muß der Erblasser (Testator) seinen Notherben den Pflichttheil, welcher je nach der Verwandtschaftsnähe oder Abstammung des Vermögens 9/10 bis nur 1/4 ihres ordentlichen Intestaterbtheiles beträgt, unverkürzt hinterlassen. – In der Form unterscheidet man das öffentliche T. (t. publicum) mit amtlicher Mitwirkung; das private T. schriftlich od. mündlich und niedergeschrieben, mit Zuzug von Zeugen (t. privatum, scriptum, nuncupativum); u. die formlosen T.e für Ausnahmsfälle wie im Krieg (t. militare), auf dem Lande (t. ruri conditum), zu Pestzeiten (t. tempore pestis conditum), zu frommen Zwecken (t. ad pias causas). Auch können in der gleichen T.surkunde sich 2 Personen gegenseitig zu Erben einsetzen, wie namentlich Ehegatten (t. reciprocum). – Das T. erlischt durch Vernichtung und Widerruf, durch Errichtung eines spätern T.s, durch Geburt eines Kindes nach der T.serrichtung, durch Eintritt des Erblassers in eine andere Familie mittelst Adoption, u. durch Verzicht der T.serben. – Nach dem Tode des Erblassers wird das T. vor Gericht oder privat in Gegenwart aller Erbbetheiligten eröffnet (T.publikation), worauf innerhalb gesetzlicher Frist die Intestaterben dasselbe anzuerkennen oder anzufechten haben (querela nullitatis, inofficiosi testamenti).


http://www.zeno.org/Herder-1854.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • testament — [ tɛstamɑ̃ ] n. m. • 1120; lat. ecclés. testamentum, pour traduire le gr. diathêkê « disposition testamentaire, convention », et pour traduire l hébr. berith « alliance » I ♦ Relig. chrét. 1 ♦ Vx Alliance. « Ils ne sont point demeurés dans mon… …   Encyclopédie Universelle

  • Testament — Тестамент …   Википедия

  • testament — Testament. s. m. Tesmoignage qu on laisse par escrit de sa derniere volonté. Testament passé devant Notaires. testament bon & valable. testament dicté mot à mot. testament clos & seellé. testament qui peche dans les formes. on est demeuré d… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • testament — TESTAMÉNT, testamente, s.n. 1. Act juridic unilateral, revocabil cât timp testatorul este în viaţă, prin care cineva îşi exprimă dorinţele ce urmează a i fi împlinite după moarte, mai cu seamă în legătură cu transmiterea averii sale. ♢ Testament… …   Dicționar Român

  • Testament — en 2008 Datos generales Nacimiento 1982 …   Wikipedia Español

  • testament — Testament, Testamentum. Testament noncupatif, Nuncupatum testamentum. Un testament noncupatif, ou autre derniere disposition noncupative: quand elle n est point escrite, mais seulement dicte de bouche, Nuncupata voluntas. Testament fait sans… …   Thresor de la langue françoyse

  • testament — tes·ta·ment / tes tə mənt/ n [Latin testamentum, from testari to call as a witness, make a will, from testis witness] 1: an act by which a person determines the disposition of his or her property after death a testament of property 2: will ◇ A… …   Law dictionary

  • Testament — Tes ta*ment, n. [F., fr. L. testamentum, fr. testari to be a witness, to make one s last will, akin to testis a witness. Cf. {Intestate}, {Testify}.] 1. (Law) A solemn, authentic instrument in writing, by which a person declares his will as to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • testament — [tes′tə mənt] n. [OFr < LL(Ec) testamentum, Testament (in N.T., transl. of Gr diathēkē, covenant) < L, a will < testari, to testify, make a will < testis, a witness: see TESTIFY] 1. Obs. a covenant, esp. one between God and man 2. [T… …   English World dictionary

  • testament — tes‧ta‧ment [ˈtestəmənt] noun [countable] LAW a will * * * testament UK US /ˈtestəmənt/ noun ► [C or U] proof that something exists or is true: be (a) testament to sth »These po …   Financial and business terms

  • Testament — Sn std. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. tēstāmentum, Abstraktum zu l. tēstārī (tēstātus sum) bezeugen , zu l. tēstis m. Zeuge . Adjektiv: testamentarisch.    Ebenso nndl. testament, ne. testament, nfrz. testament, nschw. testamente, nnorw.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”