- Assa voce
Assa voce, ital., in der Musik das Zeichen, daß die Singstimme ohne Begleitung von Instrumenten eintritt.
http://www.zeno.org/Herder-1854.
Assa voce, ital., in der Musik das Zeichen, daß die Singstimme ohne Begleitung von Instrumenten eintritt.
http://www.zeno.org/Herder-1854.
Assa voce — (ital., spr. Assa wotsche), bei Gesangstücken Zeichen, daß die Singstimme ohne Begleitung eines Instruments eintritt … Pierer's Universal-Lexikon
CELLA Assa — una ex balnearum apud Romanos cellis, quam et sudatoriam dicebant Latini, item Assam simpliciter, Graeci πυριατήριον, item λακωνικὸν, et ἀφιδρωτήριον. In ea vaporarium erat et siccô vapore corpora sudoribus exhauriebantur: unde et nomen, quod in… … Hofmann J. Lexicon universale
Асса воче — (Assa voce, лат.) означает в музыке, что голос певца не аккомпанируется инструментом … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
EPINICIA — I. EPINICIA Graece Ε᾿πινίκια, carmina erant epipompeutica, haud absimilia Paeanibus, nisi, quod his gratulabantur Diis immortalibus, pro victoria, in proeliis obtenta; illa autem, in certaminibus, victori canebantur. Cuiusmodi sunt omnia… … Hofmann J. Lexicon universale
chanter — Chanter, Canere, Cantare, Occinere, Praecinere, Psallere. Qui apprend autruy à chanter, Vocis et cantus modulator, Phonascus, Musicus. Chanter apres un autre, Recantare. Chanter en joüant de fleustes, Canere ad tibiam. Chanter de la gorge… … Thresor de la langue françoyse
COENA — quasi κοινὴ, quia antiquitus seorsim solebant prandere Romani, cenare cum amicis, Plut. Symp. l. 8. c. 6. Comessationem antecedebat et Prandium primo, dein Merendam sequebatur. Olim Vesperna dicta, a vespertino, quô sumebatur, tempore, hora enim… … Hofmann J. Lexicon universale
VENATIO — Polluci, l. 5. ἐπιτήδευμα ἡρωικὸν καὶ βασιλικὸν καὶ πρὸς εὐσωματίαν ἅμα καὶ εὐψυχίαν ἀοκεῖ, καί ἐςτιν εἰρηνικῆς τε καρτερίας ἅμα καὶ πολεμικῆς τόλμης μελέτημα πρὸς ἀνδρείαν φέρον: Xenophonti, Cyrop. l. 1. Α᾿ληθεςτάτη τῶ πρὸς τὸν πόλεμον μελέτη,… … Hofmann J. Lexicon universale
BALNEUM — I. BALNEUM Ordo militaris in Anglia a Richardo II institutus, qui illorum 4. esse voluit. Henricus IV. autem ad 46. numerum extendit. Illorum insigne tres coronae auteae, in campo caeruleo, cum lemmate, Tres in uno. Quôtres virtutes Theolog.… … Hofmann J. Lexicon universale
IMMOLATA Daemonibus — in Conc. Aurelianensi IV. can. 15. εἰδωλόθυτα dicuntur Apost. 1. Cor. 8. ubi toto hoc capite novitios in Gentibus Christianos instruit, quomodo circa ea gerere se debeant, si forte ad convivia a Gentilibus invitarentur. Solebant enim Gentiles,… … Hofmann J. Lexicon universale
ASSATION — modus coquendi antiquissimus, ut ex Homero apparet, qui Diis suis numquam elixas carnes, sed assas solum apponit. Vide quoque infra Elixa. Imo iam longe ante ipsum, Deus Mosi praecepit, ut agnus Paschalis assaretur ad ignem, Exod. c. 12. v. 9.… … Hofmann J. Lexicon universale